Zabrzańskie pocztówki przedwojenne
1 |
Ten reprezentacyjny trójkątny budynek na rogu ulic Wolności i Pawliczka to budynek dyrekcji zakładów koksowniczych. Wybudowała go w latach 1902 - 1903 firma "Górnośląskie Koksownie i Fabryki Chemiczne S.A. w Berlinie". Jej założycielem był Fritz Friedländer (1858-1917). Około roku 1880 prowadzi on odziedziczone po ojcu przedsiębiorstwo handlowe zajmujące się sprzedażą węgla. W czasie swojej podróży do Westfalii zapoznaje się z produkcją koksu w piecach koksowniczych systemu Otto - Hoffmann.Wydawca: Verlagsanstalt Kosmos Halberstadt |
2 |
Po powrocie w 1884r. firma założona przez Friedländera zmienia nazwę na Fritz Friedländer u. Co.
Od Królewskiego Inspektoratu Górniczego w Zabrzu dzierżawi obok szybów "Poremba" należących do kopalnia
"Królowe Luiza" (Zabrze-Wschód) około 2,2 ha terenu i przystępuje do budowy 50 pieców koksowniczych.
Koksownia zostaje uruchomiona w styczniu 1885r. Wkrótce następują kilka lat kryzysu w branży,
o budowie reprezentacyjnej dyrekcji nikt chyba jeszcze nie myśli.
|
3 |
Po kryzysie w latach 1885-1897 w przemyśle hutniczym następuje ożywienie. W 1889r. firma Friedländera przybiera nazwę Oberschlesische Kokswerke und Chemische Fabriken AG Berlin. Wydzierżawia od Królewskiego Skarbu Państwa w pobliżu szybu Skalley tereny na których przystępuje do budowy następnej koksowni o nazwie "Skalley", którą uruchamia w IV kwartale 1890r. W latach 1902-1903r. spółka buduje przy Kronprinzenstraße (ul. Wolności) budynek dyrekcji widoczny na tej i kilku innych pocztówkach.
Ansichtskarten - Verlag u. Großhandel Herman Schenke,
|
4 |
Ten reprezentacyjny budynek wybudowano w 1917 roku, ostatnim roku I wojny światowej. Była to nowa siedziba II Inspekcji Górniczej (ul: Wolności 337), którą przeniesiono ze starej siedziby przy ul: Wolności 405 w Zaborzu. W tamtym okresie okolicę nowo wybudowanej dyrekcji również zaliczano do Zaborza. Po 1945 roku budynek był nadal związany z górnictwem. Został siedzibą Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, a później Gwarectwa Węglowego w Zabrzu. Obecnie mieści się w nim dyrekcja firmy kolejowej wywodzącej się również z branży górniczej, "Przedsiębiorstwo Transportu Kolejowego i Gospodarki Kamieniem".
Pocztówka datowana na 1919r.
|
5 |
To jedna z naciekawszych pod względem szaty graficznej pocztówek zabrzańskich. Herb, winorośl i obramowanie są tłoczone w twardym kartoniku pocztówki. Wysłana była w 1903r. do Berlina. Na zdjęciu z lewej strony widoczna jest księgarnia której właścicielem był w latach 1900-1907 Carl Lahmann, wydawca tej pocztówki. Widoczny z prawej strony budynek z reklamą hotelu Schiller"a i domem towarowym zawalił się w 1916r. W jego bezpośrednim sąsiedztwie przebiegał chodnik Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej, ale nie wiemy co było przyczyną tej katastrofy budowlanej. Resztki budynku "straszyły" jeszcze wiele lat w centrum Zabrza zanim nie rozpoczęto w 1924r. w tym miejscu budowy hotelu "Admiralski" (Admirals Palast).Wydawca: Verlag v. Carl Lehmann Zabrze |
6 |
Ten widok z okresu z przed 1916 roku zmienił się wkrótce radykalnie. Budynek z
prawej strony w którym kupiec Sonnenfeld sprzedawał ubrania męskie gotowe i na
miarę zawalił się nagle w dniu 21 listopada 1916 roku. W osiem lat później
rozpoczęto w tym miejscu budowę hotelu Pałac Admiralski. Obecnie (pod koniec 2008 roku)
obawiamy się czy hotel nie podzieli losu stojącego tu przedtem budynku. To centrum Zabrza,
róg ulicy Wolności i placu Dworcowego.
Wydawca: H. J. Sobotzik. Zabrze |
7 |
Na pocztówce przedstawiona została panorama Kronprinzenstraße (ul. Wolności) w kierunku północnym. W budynku widocznym na pocztówce po lewej stronie mieściła się fabryka odzieży męskiej. Na miejscu drugiego budynku widocznego na pocztówce po prawej stronie wybudowany został Hotel Admiralpalast.
Stempel pocztowy z 1904r.
|
8 |
Wiele lat wcześniej pośrodku miasta przy Kronprinzenstraße (ul. Wolności) róg Bahnhofsplatz (Plac dworcowy) stał budynek mieszkalno - handlowy wybudowany około roku 1895, który runął w listopadzie 1916 roku. |
9 |
Na jego miejscu w roku 1924 rozpoczęto budowę nowożytnego miejskiego hotelu. Budynek wzniesiono na grubym żelbetowym fundamencie. Na terenie budowy znajdował się jeden ze świetlików budowanej Głównej Kluczowej Sztolni Dziedzicznej. Po dwóch latach realizacji projektu Bielenberga i Mosera z Berlina w 1926 zakończył się pierwszy etap budowy. |